FAKİRLER ZENGİNLERDEN ÖNCE CENNETE GİRER

Ebu Said el-Hudri (radıyallâhü anh) anlattı:

Ashab-ı Suffe’den bir topluluğun arasına oturmuştum. Onlardan kimisi, elbisesi kısa olduğundan diğer arkadaşının arkasına oturarak onunla örtünüyordu. İçimizden birisi de bize Kur’ân-ı Kerim okuyordu. Bu sırada Resulullah Efendimiz (sallallâhü aleyhi ve sellem) teşrif buyurdu. Biz onun geldiğinden habersiz idik. Baktık ki Resulullah başımızda ve ayakta bize bakıyor, Kur’ân okuyan (onun teşrifini fark edince) sustu. Resulullah Efendimiz (s.a.v.) bize selâm verdi ve: “Ne yapıyordunuz?” diye sordu.” Biz:

“Allâh’ın kitâbını dinliyorduk” dedik.

“Allâhü Teâlâ’ya hamdolsun ki bana, (oturup kendileriyle sohbet etmemi) emrettiği ümmetleri nasip etti.” buyurdular.

Sonra Resulullah Efendimiz (s.a.v.), tevazu gösterip kendisini bizimle bir olduğunu göstermek için aramıza oturdu. Sonra eliyle -etrafında halka olmamızı- işaret etti ve: “Böylece oturunuz” buyurdu. Biz hemen etrafında halka oluverdik. Peygamberimiz (s.a.v.) hepimizin yüzünü görüyordu. Sonra buyurdular ki:

“Ey muhacirlerin fakirleri, size müjdeler olsun! Kıyamet gününde kâmil nur ile gelirsiniz. İnsanların zenginlerinden (âhiret günüyle) yarım gün (yani dünya senesi ile beş yüz sene) önce cennete girersiniz. (Sünen-i Ebi Davud ve Mişkat) Resulullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki: “Benim rızamı, fakirlerinizi razı ederek arayınız. Muhakkak siz onlar hürmetine rızıklandırılır ve fakirleriniz hürmetine düşmanlarınıza karşı Allâhü Teâlâ’nın yardımına nail olursunuz.” (Mesabih) (Bahsi geçen fakirler, salih ameller işleyen ve dünyada sıkıntılara sabreden fakirlerdir. Fakirlerden sonra cennete girecek zenginler ise Allâh’ın nimetlerine şükredip mallarındaki hakları ödeyen, zekât ve sadaka veren, salih amel işleyenlerdir.)

Fakirliğin fazileti böyle olunca, insan başına gelen fakirlik sıkıntılarına sabretmeli, mal hırsından ve tamahkârlıktan vazgeçip Allâhü Teâlâ’nın takdir buyurduğu rızka kanaat etmelidir.