DUA İBADETTİR

Dua, lügatte çağırmak demektir. Sonra dua, küçükten büyüğe, aşağıdan yukarıya karşı yapılan niyaz ve temenni manasına kullanılmıştır.

Dua, aciz olan kulun her şeye kadir olan Allahü Teala’dan ihtiyaç ve arzusunu, fiili, sözü ve hâli ile yalvararak, ihlas ve ciddiyetle istemesidir.

Dua, Allahü Teala’dan af, mağfiret, lütuf ve yardım istemektir ve Allahü Teala’ya imanın en büyük ve en güzel delillerindendir.

Dua ile Allah’ın kulu olduğumuzu ve ona karşı ihtiyacımızı göstermiş oluruz.

Dua, kulun Rabbi’nden yardım istemesi ve onun merhametine müracaat etmesidir.

Dua, kulun Cenab-ı Hakk’ın varlığını, azametini, her şeye kadir olduğunu; kendisinin de aciz ve Rabbi’ne muhtaç olduğunu itiraf etmesidir.

Dua, birçok belâyı kaldırır ve düşmanların şerrinden kurtarır.

Dua bir ibadettir. Kur’ân-ı Kerim’de dua lafzı çok kere ibadet manasında kullanılmıştır. Mü’min suresi, 60. Ayet-i kerimede (mealen): “Hâlbuki Rabbiniz buyurdu: Bana dua edin, yalvarın ki size karşılık vereyim. Çünkü benim ibadetimden kibirlenenler yarın hor hakir olarak cehenneme gireceklerdir.” buyurulmuştur.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) de “Dua ibadettir.” buyurmuştur.

Resulullah Efendimiz (s.a.v.)’e uyarak her mühim işte kalp huzuru ile kabulüne inanarak ve son derece tevazu’ içinde yalvararak dua etmek gerekir. Her hayırlı işte yalvarmak ve dua etmekle emrolunduk. Zira mümin, samimi dua ile yardıma, hayır ve berekete nail olur.

Mevlam, dualarımızı kabul eylesin.