Resulullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:
Çok sıcak bir günde Allâhü Teâlâ dünya semasında ve yeryüzünde yaşayanlara iltifat ile hallerine nazar eder, söylediklerini işitir. Bir kul:
“Lâ ilâhe illallâh! Bu ne sıcak bir gün! Allâhım, bizi cehennemin hararetinden kurtar” derse, Allâhü Teâlâ cehenneme buyurur ki:
“Kullarımdan bir kulum benden kendisini senin şiddetli sıcağından kurtarmamı istedi. Şahid ol ki onu senden kurtardım.”
Çok soğuk bir günde Allâhü Teâlâ dünya semasında ve yeryüzünde yaşayanlara iltifat ile hallerine nazar eder, söylediklerini işitir. Bir kul:
“Lâ ilâhe illallâh! Bu ne soğuk bir gün! Allâhım, bizi cehennemin zemheririnden (şiddetli soğuğundan) kurtar” derse, Allâhü Teâlâ cehenneme buyurur ki:
“Kullarımdan bir kulum, benden kendisini senin zem-heririnden (şiddetli soğuğundan) kurtarmamı istedi. Şahid ol ki onu senden kurtardım.”
Ashab-ı Kiram sordular:
“Cehennemin zemheriri nedir?”
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:
“Zemherir, cehennemde bir kuyudur ki kâfir oraya atıldığında soğuğunun şiddetinden azaları hep birbirinden ayrılır, paramparça olur.” (Beyhaki, el-Esma ves-sıfat)