ADALET

Adalet: Haksızlık ve zulüm yapmamak, yapılması lazım gelen şeyleri dürüst olarak yapmaktır. Adaletli olan zata “adil” denir. Adaletin zıddı zulümdür, haksızlıktır.

Adalete riayet etmek, İslâm dininde en büyük vazifelerden ve en güzel hasletlerdendir:

“Haberiniz olsun ki Allah size adaleti, ihsanı (iyiliği) ve yakınlığı olanlara (muhtaç oldukları şeyleri) vermeyi emrediyor ve çirkin işlerden, münkerden, azgınlıktan nehyediyor, dinleyip anlayıp tutasınız diye size vazediyor.” mealindeki (Nahl suresinin, 90.) Ayet-i kerimesi adaleti emreder.

Diğer bir Ayet-i celilede de (mealen) “Adalette bulununuz. Şüphe yok ki, Allahü Tealâ adil olanları sever.” (Hucurat suresi, Ayet 9) buyurulmuştur.

Bir Hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz Muhammed Mustafa (s.a.v.) de: “Adil olanlar, hükümlerinde, aile ve çoluk çocukları hakkında ve memur oldukları hususlarda adaletli davrananlar, Allahü Teâlâ katında nurdan minberler üzerindedirler.” buyurmuştur. Yani, yüksek, nurani mertebelere nail olacaklardır.

Diğer bir Hadis-i şerifte de: “Adil bir hükümdarın bir saatlik ibadeti, başkasının yetmiş senelik ibadetine denk bulunur.” buyrulmuştur.

İşte adalete İslam nazarında pek büyük kıymet ve ehemmiyet verilmiştir. Bu pek adilane esas sayesinde de Müslüman olmayanlar da asırlarca rahat, müreffeh bir halde Müslümanların arasında yaşamışlardır.

Güzel bir terbiyeye, güzel bir itikada sahip olan, Allahü Teâlâ’nın azabından korkan, ahiret gününe iman eden, ilahi adaletin muhakkak tecelli edeceğini bilen insan, her zaman adaletli davranmakla kendini yükümlü hisseder.