Hoca Sadüddin Efendi’nin büyük oğlu Mehmed Efendi (vefatı 1615) 24’ncü Osmanlı şeyhülislamıdır. Yüksek ilim ve zekâsında, vera ve takva sahibi olduğunda ittifak vardır. Fıkhi bütün meselelerin tamamı zihninde hep hazır bulunurdu. Hafızası dillere destan idi.
Muhibbi Muhammed Emin, “Hulasatül-Eser” kitabında şöyle anlattı:
Şeyhulislam Mehmed Efendi, bir gün kendisine ait bir bahçeye gitmek üzere kayığa biner. Fetva emini de yanında bulunmaktadır. Fetvaların verilme zamanı da yaklaşmış olduğundan Şeyhülislam fetva eminine:
“Şu sualleri çıkar ve bana oku, cevaplarını zihnimde hazırlayayım, bahçeye vardığımızda sana yazmakta kolaylık olur” der.
Fetva emini kâğıtları çıkarıp suallerin tamamını ona okur. Her bir sual kâğıdını okudukça önüne koymaktadır. Bu sırada aniden esen şiddetli bir rüzgâr bütün kâğıtları alıp denize atar. Fetva emini heyecan ve endişeye kapılınca, Şeyhulislam:
“Canını sıkma, sana söyleyeceklerimi yaz” der. Sonra yüze yakın meselenin tamamını noksansız olarak ona yazdırır.
Ümmet-i Muhammed’den ilminin genişliği ve hafızasının kuvvetiyle meşhur nice zatlar vardır ki onların hayatlarını okumayanlar fevkalâde hallerine inanmakta güçlük çekerler.