CEPLER DELİK

Eskisi gibi ihtiyaçlar sınırlı değil.
Evdeki her fert aylık gider açığını artırmaktadır.
Teknoloji, bizlerin ceplerine göz dikti.
Dün paralarımız ceplerimizi sıcak tutardı.
Şimdi para cebimize girmeden bankalar arasında uçuşmakta…
Borç para veren dostlar vardı.
Bankalar devreye girince, borç verme işi bankaya geçti.
Bankalara borcu olmayan kalmadı gibi…
Dev şirketlerden sade vatandaşa hepimiz bankaların esiri olduk.
Hepimizi göbekten bankaya bağladılar.
Geleceğimizi çaldılar.
Ev, araba, ihtiyaç kredisi adı altında bizleri uyuşturup bankanın gönüllü çalışanları yaptılar.
Kredi verirken bin takla attılar, alırken de nefesimizi kestiler.
Büyük Türkiye, mutlu insanların sayısıyla orantılıdır.
İnsanların bir an önce bu banka sarmalından kurtulması gerekmektedir.
Toplumdaki her türlü problemin altında ekonomi yatmaktadır.
Gelecek günler güzel olacaksa bu işe bir çare bulunmalıdır.
Yöneticilerin bu gidişata bir çözüm bulması toplumun yararına olacaktır.
Cepler bu ara delik…
Gönüllerde de delikleri kapatamamanın sıkıntısı mevcut…
Mutlu bir nesil istiyoruz.
Öyleyse önce babaların yüzü gülmeli…
Herkesin ekonomik şartları düzeltilmeli…
İnsanlar da ekonomisini düzeltmek için adım atmalıdır.
Hesap ve kitaplar iyi yapılmalıdır.
Ayaklar yorgana göre uzatılmalıdır.
Hak edilmeyen hayat standartları yaşanmamalıdır.
Bugün kısa vadeli yaşanan mutluluklar yarın gözyaşı olarak çıkar.
Cepleri delik olanlar…
Çare yine bizde…
Daha çok çalışılmalı ve gayret edilmeli…
Bu ülke büyüyecekse ekonomi düzeltilmelidir.
Ekonomi düzelirse delik cep kalmaz.
Toplum olarak bütün fertlerin mutlu olduğu günler uzakta değil.
Yeter ki inanıp çalışalım.
Öyleyse haydi…