YEYİNİZ, İÇİNİZ İSRAF ETMEYİNİZ…

İsraf, malı yok etmek, zayi etmek, dine veya dünyaya meşru bir faydası olmayacak şekilde harcamaktır. İstifade edilebilecek bir şeyi çöpe atmak, yakmak, yırtmak, kesmek, kırmak israftır.

Olgun meyveleri toplamayıp, tarladakileri hasat etmeyip çürüterek zayi etmek, hayvanları zarar gelme ihtimali olan yerlerde muhafaza altına almamak israftır, haramdır.

Yiyecekleri, gıda maddelerini böcek, fare vesair haşerattan veya ıslanıp küflenerek çürümekten muhafaza etmemek, tedbir almamak da israftır.

Bu şekilde israf daha çok ekmek, yemek, meyve, sebze ve kuru gıdalarda bazen da elbiselerde ve kitaplarda olmaktadır.

Artan yemeği dökmek, yemek yenilen tabakta, yemek pişirilen tencerede artık bırakmak da israftır. Yemek yaparken veya bir kaptan diğerine bir şey boşaltırken ele veya kaşığa bulaşan yemeği zayi etmek israftır.

Sofraya düşen ekmek kırıntılarını, pirinç veya bulgur vs. tanelerini almamak israftır.

Çocukların ve yaşlıların döktükleri kırıntı ve yiyecekleri toplamamak israftır.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Sofraya dökülen kırıntıları toplayıp yiyenin rızkı bol olur; maişet (geçim) sıkıntısı çekmez, kendisi, çocuğu ve torunları ahmaklıktan, akıl zayıflığından muhafaza olunur.” buyurmuşlardır.

Bilhassa bulaşıkları yıkarken dökülen pirinç, buğday mercimek tanelerini vs. gıdaları toplamayıp yerlere atılmasına, ayakaltında kalmasına sebep olmak da israftır. Bunlar toplanıp kuşlara, hayvanlara verilse israftan kurtulmuş olunur.

Kaplarda artık bırakmamak ve düşen kırıntıları yemek israftan, kibir ve riyadan kurtarıp berekete sebep olur. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetine tabi olmuş, elindeki nimete şükretmiş olur ki bunlarda daha fazla nimetlere kavuşmaya vesile olur.