BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ !

Pastanın paylaşımında aslında şimdiye kadar bir sorun yoktu. Belediye başkanlığından Başbakanlığa giden bu meşakkatli yolda, çıraklık, kalfalık, ustalık ve ardından gelen krallık döneminde halk edilenlerin hakkıyla zengin bir iktidar yaratıldı.

Gel zaman git zaman eskiden kirasını zor ödeyen Erdoğan, dünyanın en zengin başbakanlarından biri oldu. Beraber yürüdüler bu yollarda ! Ardından gelen her belediye başkanı da bu yolun sevdalısı oldu.

Savaşların, depremlerin, yoksulluğun, az gelişmişliğin hüküm sürdüğü bu ülkenin tevekkül sahibi insanları ise hep bir kurtarıcı aramıştı. Hor görülmeye, kandırılmaya alışkın olanlar; güzel bir çift söze, bir somun ekmeğe hep razı oldu.

Öyle acılar çektiler ki, nice dervişler, nice evliyalar çıktı aralarından. Her gelene kurtarıcı gözüyle baktılar. “Ne olursan ol yine gel” dediler de “git artık” diyemediler.

Hal böyle olunca, seçtikleri büyük adamlar da müthiş imkanlar sunan bu topraklarda ailelerini genişletmekten, dünyalıklarına dünyalık katmaktan çekinmedi elbette.

Babalar ve oğullarının kurduğu bu masal dünyasını hayranlıkla izleyen halk ise hiç beklenmedik bir şekilde bu tatlı rüyanın ikinci bölümünde kabuslar göremeye başladı.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde…

Mahkemelerinde guguk kuşlarının öttüğü, geniş ve alabildiğine uzanan arazilerinde akbabaların dolaştığı, köstebeklerin bir kıtadan bir kıtaya tüneller açtığı, engin mavi denizlerinde köpek balıklarının seviştiği böyle bir masal ülkesiymiş burası…

Tatlı rüyalar…