GÜZEL AHLAK NUMUNELERİ

Bir gün Hazret-i Ali’nin oğulları Hz. Hüseyin ile kardeşi Muhammed bin Hanefiyye (r.anhümâ) bir meselede anlaşamayıp darıldılar. Muhammed bin Hanefiyye (r.a.) eve varınca bir kâğıt alıp kardeşi Hüseyin’e (r.a.) şu mektubu yazdı:

“Bismillâhirrahmânirrahîm. Senin şeref ve faziletin, benim ulaşamayacağım kadar büyüktür. Evet, her ikimizin babası da Ali’dir. Bu hususta kimsenin birbirine; ne senin bana, ne de benim sana üstünlüğüm yoktur. Fakat benim annem Benî Hanefiyye’den bir kadındır. Senin annen ise Resulüllâh’ın (s.a.v.) kızı Hz. Fatıma’dır. Şayet yeryüzü benim annem gibi kadınlarla dolu olsa yine de senin annenin faziletine denk olamazlardı. Sana gönderdiğim bu mektubumu okur okumaz elbiseni ve ayakkabını giy, gel, barışalım. Barışmak için önce gelenin faziletine sen benden daha layık olduğun için sen gel. Vesselam.”

Mektubu alan Hz. Hüseyin (r.a.) hemen hazırlanıp kardeşi Muhammed’in yanına geldi ve barıştılar. (Nihayetül-Ereb, Nüveyrî)