EN BÜYÜK CÖMERTLİK: İSAR

Ebu Hafs (radıyallâhü anh) “İsar, din kardeşinin dünya ve ahiret işlerindeki arzularını kendi arzu ve isteklerine tercih etmendir.” buyurmuştur.

Her devirde içinde hem cömertlerin, hem de cimrilerin bulunduğu bir topluluk bulunmuştur. Fakat Medine’ye hicret eden kardeşlerine mallarıyla, mülkleriyle ve her türlü varlıklarıyla yardım eden Ensar topluluğu müstesnadır. Çünkü onların tamamı cömerttir, içlerinde cimri hiç yoktur. “…Kendilerinde ihtiyaç bile olsa (din kardeşlerini) kendilerine tercih ederler.” mealindeki (Haşr suresi, 9.) Ayet-i kerimesi onlar hakkında nazil olmuştur.

Müslim bin Sad’ın yeğeni Abdullah anlattı:

Hacca gitmeye niyet etmiştim. Dayım Müslim bana on bin dirhem verdi ve:

“Medine’ye ulaştığında, Medine’deki en fakir aileyi araştır ve bunları ona ver!” dedi.

Medine’ye vardım ve en fakir ailenin kim olduğunu sordum. Bana bir ev gösterildi. Kapıyı çaldım. İçerden bir kadın “Kim o?” diye seslendi.

“Ben Bağdatlıyım. Bana on bin dirhem verildi ve Medine’deki en fakir aileye vermem emredildi. Buradakiler bana sizi gösterdiler. Bu parayı alınız.” dedim. Kadın:

“Ey Allah’ın kulu! Paraları veren arkadaşın, en fakirine vermeni şart koşmuş. Şu bizim yanımızdaki komşumuz bizden daha fakirdir.” dedi.

Yanlarındaki eve gidip kapıyı çaldım. İçeriden ‘Kim o diyen kadına önceki kadına söylediklerimi söyledim. O da bana:

“Ey Allah’ın kulu! Biz ve komşularımız ihtiyaçta aynıyız. Sen en iyisi o parayı aramızda taksim et!” dedi.