Birlikte hareket etmekten niçin bu kadar korkulur anlamış değilim. Tek başına yönetimde aksaklıklar unutulmuş taraflar sürekli olacaktır. Hem ayrıca herşeyi düşünmeye niçin çalışırki insan. Farkliliklar sisteme dahil edilebildiği zaman ideale yaklaşılır. Bireysel başarılar hiç bir zaman toplumsal durumlarda süreklilik kazanmamıştır. Durumun böyle olduğunu bile bile tek sözcüğünde ısrar etmek, amacın hizmet değil çıkar olduğunu gösterir.
Eğer halk için bir şeyler yapılacaksa bunu en iyi halk için çalışan tüm grupları çevresi oranında yönetime dahil etmekle yapabiliriz.
Benim dediğim olsun mantığı insanin severek isteyerek benimsediği bir durum. Heyacanda verici bişey aslında, ama bizim ihtiyacımız olan heyacan değil, eylem yapılan iş ve hizmettir.
Şimdi gelelim damdan düşer kısmına. Niçin bu kadardaki bu sözcüğünün neyin yerine kullanıldığınıda anlatmalıyızki sözcükler arasındaki kopukluk giderilsin.
Bu derken anlatmak istediğim; yönetimde karar alma sürecinde toplumu ilgilendiren bir karara kişisel takıntılarını dahil etmeye çalışması, buradaki düşünceyi karar verici o an elbette takıntı olarak algılamıyor. Karar vericinin o anki düşüncesi, kendi düşüncesi dışındakilerin kararlarına yer verdiği zaman toplumun zarar göreceğini düşünmesi tek sözcüğüne sıkıca sarılmaya itiyor,,
Ne taraftan bakildigi anlasilmayan bi yazi gibi oldu ama idare edin artik,
Ben ilkokulda da kompozisyon işini pek beceremezdim. Hani şu giriş gelişme sonuç varya onu,