Aniden çıkan bir yangında Bağdat şehrinin yarısı yanıp kül olmuştu. Şehir halkından biri dükkanının yanmadığını görünce:

– Oh! Şükürler olsun. Yangın benim dükkanıma zarar vermemiş, diye epeyce sevindi.

Onun bu halini gören güngörmüş biri dedi ki:

– Behey anlayışsız adam! Bu şehirde senden başka kimse yok mu sanıyorsun? Şehrin yarısı yandığı halde senin dükkanın kurtulduğuna mı seviniyorsun? İnsanların üzgün hallerini görüp üzülmüyorsan insan değilsin demektir.

Bir fakir karşına geçip yutkunuyorsa, nasıl rahat yemek yiyebilirsin?