“Ey İbn-i Avf, atına bin ve şöyle seslen: ‘Haberiniz olsun, cennet mü’minden başkasına helal değildir. Namaz için toplanınız.” buyurdular.

Ashab-ı Kiram toplandılar. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), imam olup namaz kıldırdı. Sonra ayağa kalkıp buyurdular ki: “(Ey ümmet ve Ashabım), sizden biriniz koltuğuna yaslanır da Allahü Teala Hazretlerinin Kur’ân-ı Kerim den sadece herkese zahir olan (herkesin anlayabileceği şeyleri) haram kıldığını, onlardan başka haram olmadığını mı zanneder!

İyi biliniz ki, vallahi muhakkak ben (başkalarının Kur’ân-ı Kerim’den anlayıp çıkaramadıkları) pek çok emirleri tebliğ eyledim. Allâh’ın kitabından alarak size pek çok şeyleri emrettim, pek çok şeylerden de nehyettim ki onlar Kur’ân’da açıkça yasaklananlar kadardır veya daha ziyadedir.

Bilmiş olunuz ki muhakkak Cenâb-ı Hak, ehl-i kitabın Yahudi ve Hıristiyanların evlerine izinsiz girmenizi, çoluk çocuklarına eziyet etmenizi ve üzerlerine düşen vazifeleri eda ettikleri (vergi ve haraç verdikleri) takdirde mallarını ve hatta meyvelerini yemenizi helal kılmadı” (Sünen-i Ebi Davud)