Bu malın -zekât nisabında olduğu gibi- artabilecek mal olması ve üzerinden bir sene geçmesi şart değildir.

Aslî ve zaruri ihtiyaçlar şunlardır: Evi, evinin kâfi miktarda eşyası, bineceği (arabası), üç türlü giyeceği -yani iş elbisesi, günlük giydiği elbise, bayram ve benzeri günlere mahsus elbisesi- kendinin ve nafakası kendi üzerine vacip olanların bir aylık nafakalarıdır. Bundan fazla olarak 80,18 gr. altın veya aynı kıymette başka bir şeye sahip olan kimselere sadaka-i fıtır (fitre) vermek ve kurban günlerinde kurban kesmek vacip olur.

(Bayramın 1., 2. ve 3. gününde) kurban kesmeye mahsus olan günlerin sonunda (akşam vaktine kadar) zengin, (yani nisâba mâlik) olan kimsenin derhal kurban kesmesi vacip olur.

Hür, mukim ve nisaba malik Müslüman’ın küçük çocukları için kurban kesmesi müstehaptır. Zahirur-rivaye de böyledir. Fetva, buna göredir.

İmam Hasan bin Ziyad’ın İmam-ı Azam’dan rivayetine göre, kişinin küçük çocuğu ve vefat eden oğlunun çocukları için kurban kesmesi vaciptir. İmam Kuduri, İmam Hasan’ın bu rivayetini tercih etmiştir.

Misafir eğer mukim iken kurban alıp vaktin sonundan evvel (yani bayramın üçüncü günü güneş batmadan önce) sefere çıktığı takdirde;

Zengin ise kurbanı satması caiz olur.

Fakir ise -kurban kesmek üzere bir hayvanı alması sebebiyle üzerine vacip olduğu için- satması caiz olmaz.

İmam-ı Azam ve İmam Ebu Yusuf Hazretlerine göre kurban kesmekle mükellef olmak için akıllı ve baliğ (ergen) olmak şart değildir. Delinin ve henüz baliğ (ergen) olmamış çocuğun mallarından babaları yahut vasileri kurban keser ve onlara yedirirler. Yediklerinden artanı bunlar için (elbise gibi) kendisi ile faydalanılan bir şey ile değiştirebilirler.