Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:

“Sahrada yolculuk yapmakta olan bir adam, yolculuk esnasında, bir buluttan ‘Falanın bahçesini sula!’ diye bir ses duydu. Bulut hemen bir taşlık yere doğru hareket etti ve suyunu oraya boşalttı. Adam, suyun tamamının derelerden birinde toplandığını gördü ve suyu takip etti. Bir de baktı ki, bir adam bahçesinde, elindeki kürekle suyu oraya buraya çevirip bahçesini suluyor. Ona:

Ey Allâh’ın kulu! Adın nedir? diye sordu.

Adam, kendisinin daha önce buluttan duyduğu ismi söyledi, sonra da:

Ey Allahın kulu! Adımı neden sordun? dedi. O da:

Ben şu suyu yağdıran buluttan, senin adını söyleyerek ‘Falanın bahçesini sula!’ diye bir ses duydum da onun için soruyorum. Sen ne yapıyorsun ki bu lütfa mazhar oluyorsun? dedi. Bahçe sahibi:

Madem ki soruyorsun, söyleyeyim: Ben bu bahçemden çıkan mahsule bakarım; üçte birini sadaka olarak dağıtırım, üçte birini çoluk-çocuğumla birlikte yerim, üçte birini de tekrar bahçeme ekerim, dedi.” (Sahih-i Müslim)

“Ey Allah’ın Nebisi! Şu adamdan kurtulmamız için dua edin” dediler. Hz. Salih:

“Gidiniz, muhakkak isteğiniz olmuştur” buyurdu.