Dinine ehemmiyet vermeyen yahut itikadı bozuk olan veya büyük günahları işlemekten hiç çekinmeyen adamları gerek kendi hizmetine, gerek devlet hizmetine sakın alma. Çünkü böyle adamlar fasıktır, esasında uğursuzdurlar. Rabbinden korkmayan adam onun yarattığından hiç korkmaz. Eğer onlarda sadakat olsaydı, ümmetiyiz dedikleri Peygamber Efendimize (s.a.v.) sadakat gösterirler, dine uymayan işler işlemezlerdi.

Hususi işlerinde ve devlet işlerinde katiyen adaletten ayrılma. Böyle yaparsan rahat ve huzur içinde yaşayan halkını diğer memleketlerin halkı kıskanır, emrine girebilmek için çareler aramaya başlarlar. İyi bil ki padişahlık halk ve memleket ile olur. Adaletin olmadığı yerde ahali ve memleket perişan olur, mülkün de kaybolur gider.

Hiç kimseye zulmetme, bidatlardan son derece sakın. Zulüm ve bidatlara teşvik ederek dinine ve devletine hıyanet edenleri devletinden uzaklaştır.

Allah yolunda gaza ve cihadı asla terketme. Zira cihadı uzun müddet terk eden askerin cesareti, kumandanın tedbirleri azalır. Düşmanların da cesâreti artar. Harp fennine vâkıf olan adamların vefat edince yerine tecrübesiz adamlar gelir, bu da ard arda mağlûbiyetler getirir.

Sana sadakatle hizmet eden devlet adamlarını gözet, haklarına riâyet et. Vefatlarından sonra onların evlad ve ailelerini himaye et, mallarına dokunma ki askerinin kalpleri sana karşı emin olup yolunda baş versinler.

Din alimlerine ve evliyaya hürmette ve ikramda asla kusur etme. Onların hatırlarını hoş tut. Hatta başka memlekette kemalat sahibi bir âlim işitsen, hemen onu devletine davet et. Sakın askerinin ve malının çokluğuna mağrur olma, aldanma. Sırf Allâh’a itimat et. İşte benden ibret al ki bu diyarlara bir zayıf kuş gibi geldim, sırf dine riayetim sebebiyle Allâhü Teâlâ devlet ihsan eyledi. Oğlum, sen de babanın yolundan git. (Seyfül-Cihad, Haririzade)