Ama o makama oturunca verilen vaatler unutulur. Vatandaşla araya set konulur, gülen yüz sirke satarsa vatandaş o başkanı siler, çizer.

Başkan, sınırlı imkânlarla insanların sınırsız arzularını dengeleyen kişidir.

Başkan, gönlü geniş, sabır ve tahammülü denize kadar derin olandır.

Başkan, kin tutmaz, dünü unutur geleceğe bakar.

En fanatik rakibini dahi şefkat ve merhametle karşılayıp ağırlayandır.

İnsanların iyi ve kötü günlerinde başucundadır.

Alt ve üst yapıyı insani değerlerin önüne koyan, bir sonraki seçimi alamaz.

İnsanlar önce adam gibi adam aramaktadır.

İnsanlar partiye değil,  adama bakmaktadır.

Bunun örnekleri memleketimizde çoktur.

Vefa bizim şehrimizin genlerinde mevcuttur.

Biz sevdik mi severiz, aramıza kimseyi girdirmeyiz.

Belediye çalışıyor, çalışmıyor bakmayız.

Belediye başkanları önce seçildikleri parti başkanının gönlünü değil,

Kendilerini seçen halkın gönlünü kazanmalıdır.

Etrafındaki yalaka duvarını yıkmalıdır.

Vatandaş, ulaşmakta zorlanmamalıdır.

Koruması ile geziyorsa, makam arabasından inmiyorsa bir sonraki seçimde hali haraptır.

Başkan, herkese iş ve aş vermek zorunda değil ama herkesi kucaklamak ve devletin müşfik yüzünü göstermek zorundadır.

Vatandaş, başkanını aileden bir fert gibi görür.

Başkanda kendini ailenin reisi gibi görmeli, çözüm merkezinde bulunmalı.

Başkanlar, vatandaşa hizmetin, hakla hizmet olduğunu unutmamalıdır.

Halkın devletteki ilk basamak yeri belediyedir.

Oralarda güler yüzlü personel sayısını artırmalıdır.

İnsanlar belediyeye gitmekten mutlu olmalıdır.

Başkanlarını görmekten…

Başkanlar, unutmamalıdır ki kendisi ne ilktir ne de son…

Oturduğu koltuk bir emanet,

Hakkını iyi vermeli…

Tüyü bitmemiş yetimin hakkını yememeli…

Başkanlıktan önceki ve sonraki mal varlığı artmamalı ve hatta azalmalı…

Ben değil bizi yaşatmalı.

İnsanların gönlünde yaşamalı.

Tarih onu unutturmamalı.

Dünya durdukça dualar onu sarmalıdır.

Nesilden nesle efsaneleri yayılmalı.