Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular:

“Mütevazı kimseleri görünce siz de onlara karşı mütevazı olunuz. Kibirli kimseleri görünce siz de onlara karşı kibirli olunuz. Çünkü bu onları küçültür ve onlar için zillet olur. Bundan dolayı size de sadaka (sevabı) vardır.”

“Kalbinde zerre kadar kibir olan cennete giremez.”

Bir sahabi, “Yâ Resulallah, kişi, elbisesinin ve ayakkabılarının temiz olmasını sever, hoşuna gider (bu da kibir sayılır mı?)” dedi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.): “Allâhü Teâlâ cemal sahibidir. Güzel ve temiz olanı sever. Kibir, hakkı kabul etmeyip reddetmek ve insanları hakir görmektir.” buyurdular. (Mirkatül-Mesabih)

“Bana cennete ilk girecek üç kişi ile cehenneme ilk girecek üç kişi gösterildi.

Cennete girecek ilk üç kişi:

Şehit, Rabbine güzelce ibadet eden ve efendisine nasihatte bulunan köle ile çoluk çocuk sahibi iffetli ve dürüst kimsedir.

Cehenneme girecek ilk üç kişi ise şunlardır:

Zalim idareci, zekatını vermeyen zengin ve kibirli fakir.” (Müsned-i Ahmed)

Musa Aleyhisselâm Rabbine münacat edip

“Yâ Rabbi, kullarından en çok buğz ettiğin kimdir?” diye sordu. Allâhü Teâlâ:

“Ya Musa, kalbinde kibir olan, ağzı bozuk, imanı zayıf ve cimri olan kimsedir.” buyurdu.

Tabiinden Urve bin Zübeyr (r.a.) buyurdu:

“Tevazu, insana şeref kazandıran şeylerden biridir. Her nimete haset edilir, fakat tevazu müstesnadır.”

Hikmet sahibi bir zat şöyle dedi: “Mümin, Rabbine kul olmakla iftihar eder, izzet ve şerefi dininde arar. Münafık da hasebiyle (soyu, sopu ve makamıyla) iftihar eder, izzet ve şerefi de malda arar.” (Tenbihul-Gafilin)