İbrahim bin Ethem (k.s.) anlattı:

Lüban dağında pek çok evliyaullah ile görüştüm. Hepsi bana dediler ki: “İnsanlara şu dört şeyi nasihat et:

•    Çok yiyen ibadet lezzetini hissedemez.

•    Çok uyuyan ömrünün bereketini göremez.

•    Daima insanları razı etmek için çalışan Rabbi’nin rızasına kavuşamaz. Her iş Allah rızası için olmalıdır.

•    Malayani ve fuzulî kelâmı (boş sözü) çok olan dinini koruyamaz. Yani çok konuşanın hatası da çok olur, bilmeden küfre düşürecek bir söz söyleyip -Allah saklasın-dinden bile çıkabilir.”

Evliyadan Sehl-i Tüsteri Hazretleri: “Bu dört şeye riayet eden bütün hayırlara kavuşur” buyurmuştur.

Evliyadan bazıları “Açlık bizim sermayemizdir” demişlerdir. Yani kalbin kasvetten, katılaşmaktan kurtulması, ibadetin lezzeti ve ledünni ilim hep oruçla ve sabırla elde edilir, demektir.

Lâkin burada kastedilen az yemek, vücudu zayıflatan ve ibadetten aciz bırakan açlık değildir. Zira insanın vücudu onun bineğidir, ona yumuşak davranmak gerektir. (Hadimî, Eyyühel-Veled Şerhi)