Hazret-i Sıddık’ın daveti üzerine iman edenlerin birincisidir. Önce Habeşistan’a ve daha sonra Medine-i Münevvere’ye hicret etmiştir. İslâm dininin güçlenmesi için malıyla çok hizmet etmiştir. Resul-i Ekrem (sallallâhu aleyhi ve sellem) Hazretleri: “Osman, cennette benim refikimdir (arkadaşımdır)” buyurmuştur.

Hilâfet müddeti, on iki seneden on iki gün noksandır. Ömrünün sonunda büyük fitne ortaya çıkınca asiler elinde şehit olmuştur. (Radıyallâhu Anh)

Hazret-i Osman ve Hazret-i Ali ikisi de Resulullâh’ın damadıdır. İkisi de “Aşere-i Mübeşşere” (cennetle müjdelenen on kişi)dendir.

Bir gün Hazret-i Ali (k.v.), hutbede: “Ey insanlar! Hazret-i Osman’la benim misalim Allahü Teâlâ Hazretlerinin “Biz, ehl-i cennetin kalblerindeki kini çıkarttık.” mealindeki (Hıcr suresi, 47.) ayet-i kerimesinin kavl-i şerifi gibidir” diye buyurmuştur. Bu ayet-i kerime cennet ehli, cennete girdiklerinde kalblerinde birbirine karşı düşmanlık kalmayacağını beyan buyurmaktadır. (A. Cevdet Paşa, Kısas-ı Enbiya)