Büyük beklenti, acı gerçek…

Devletin herkese iş bulma şansı yok.

Özel sektör cazip hale gelmeli.

Devletin yükünü ancak özel şirketler azaltır.

Toplumdaki her problemde anarlın vicdanı sızlar oldu.

Mutluluklar herkesin, acı anaların…

Anaların huzurlu olması, evlatların mutluluğu ile doğru orantılıdır.

Ana bir milletin sigortasıdır.

Anaların alın çizgileri, yaşanan çilelerin özetidir.

Siyasiler, işsize iş imkânı sağlayacak zeminler sağlamalıdır.

Ruh sağlığı yerinde bir nesil, işi olan bir nesille mümkündür.

Sabah evden işe gidecek mekânı bulamayan, stres ve bunalım depodur.

Ailelerdeki huzur, evlatlarına bağlı…

Yıllarca emek verilen gençler,

Emeklerinin karşılığını ister.

İmkân belli istek sonsuz…

Genç, aş ister.

Eş ister.

Hayatı dolu dolu yaşamak ister.

Ama cep delik, cepken delik…

Baba bank jant üstü gider.

Ana, kefenlik parasını eğitim yoluna harcamıştır.

El elde, baş başta…

Bir atımlık son kara gün parasını da son kredi kartına yatırmıştır.

Bir kurtarıcı gerek…

O kurtarıcı, analardır.

Çözüm merkezi yine analardır.

Saçını süpürge, gönlünü okyanus yapar.

Her olumsuzlukta bir ışık arar.

Umutla bakar geleceğe.

Evladına umut verir, heyecan ve şevk verir.

Engelleri aşacak enerji verir.

Analar gülmeli…

Ana gülerse toplum güler.

Toplumun kalbidir.

Her şeydir.

Ana yoksa baba huzuru huzur evinde de bulamaz.

Ana yoksa toplum öksüzdür.

Bir milletin ışığını söndürmek isteyenler,

Önce anaların ışığını söndürmeye çalışırlar.

Dünya güneşten hayat bulur.

Toplumlar analardan…

Yaşarken kıymeti bilinmeli…

Ana gülerse, insanlık merhametten nasibini alır.

Analar, evlatlarının ve hayatın direğidir.

Fırsatı kaçıranlar, artık cenneti beklemek zorunda kalacaktır.

Ana duası alan, duaların bahçesinde yaşar.

Analar az güler oldu.

Problemler artar oldu.

Çocuklar problem oldu.