Halktan geleni değil, tavandan geleni tuttu.

Kim halk ile arasındaki nefes kanalları keserse,

Yaşam şansı bulamaz.

Halk gibi düşünmemeye başlar.

Halkı anlamaz.

Teşkilatlardan gelen siyasiler, liderlerin sadık dostlardır.

Adamı yarı yolda bırakmazlar.

Dalgalarda rüzgârlarda yer ile yeksen olurlar.

Yöneticilerin yanlışlarını münasip bir dille söyler.

İdareden gelen dostlar,

Teşkilattan gelenler kadar sesleri gür çıkamaz.

Çünkü arkasında teşkilat değil, liderler mevcuttur.

Dost, dosta hatasını sansürsüz konuşandır.

Dost, acıyı tatlı söyleyebilendir.

Liderleri seviyorsak,

Bir milletin geleceği onların iki dudağı arasında ise,

Etrafını kuşatan bürokratik oligarşiye fırsat verilmemelidir.

Geçmiş bizi bazı ipuçları vermektedir.

Büyük Türkiye hayal ediliyorsa,

Teşkilatlar, görevini iyi yapmalıdır.

Daha çok çalışmalıdır.

Dikkat çekmeli, talip olmalıdır.

Ataların sözü akıldan çıkartılmamalıdır.

Ağlamayan çocuğa mama verilmez.

Demokrasi, herkesin kendini bulduğu bir rejimidir.

Başka bir Türkiye yok.

Bütün partiler güçlü olmalıdır.

Seçimler medeni bir şekilde yapılmalıdır.

Enerjilerimizi birbirimizi yeme üzerine değil,

Ülkemizi ve insanımızı yeşertme üzerine olmalıdır.

Bu seçimde diğerleri gibi geçecektir.

Ama halk bu mecliste daha çok olmalıdır.

Her parti, halkta karşılığı olan adayları tercih etmelidir.

Yoksa insanların demokrasiye inançları kaybolacaktır.

Yarın güçlü ve mutlu bir Türkiye arzulanıyorsa,

Her görüş sandığa koşarak gitmelidir.

Gönülden geçeni seçme şansı bulabilmelidir.

Aksi takdirde karşısına konulmuş hazır adayları tercih etme zorunda bırakılırsa,

İnsanların yaşam sevinci azalır.

Demokrasinin kanalları tıkanır.

Demokrasi dışı güçlerin ekmeğine yağ sürülür.

İnsanların mutlu olacaksa,

Ruh ve gönülleri tatmin edici seçenekler sunulmalıdır.

Bu seçimler her zamanki gibi yine halkın gönlünü kazananlar olacaktır.

Ders alınacak ve

Daha güçlü bir Türkiye tesis edilecektir.