Bazı Peygamberler ve ümmetleri, diğerlerinden üstün olduğu gibi vakitlerin bazısı da bazısından üstündür. Bu hususi vakitlerin faziletlerine ermek için, kalpler Cenâb-ı Hakka ibadete yönelir, bu vakitlere kavuşmayı arzular. Bu aylarda işlenen hayırlı amellere kat kat sevap verilmesi Allâhü Teâlâ’nın ihsanıdır.

Allâhü Teâlâ bir kulunu sevdiğinde onu faziletli vakitlerde Salih amellerin en üstünlerini işlemeye muvaffak kılar.

Bir kula da gazab ederse -neûzü billâh; Allah’a sığınırız- onun himmetini dağıtır. O kimse kötü ameller işler, haramlara düşerek vaktin bereketinden mahrum kalır ve böylece azabı da daha elim ve şiddetli olur. İnsana lâzım gelen, bütün gayreti ile faziletli vakitlerden gaflet etmemektir. Zira böyle vakitler hayırların mevsimidir. Nasıl ki tüccar ticaret vaktinde gaflette kalırsa kâr edemez, ibadet edenler de bu faziletli vakitlerden gaflet ederse büyük sevaplara eremez. Tembellik etmemeli, fırsatları ganimet bilmelidir.