Resulullah Efendimiz (s.a.v.) Ashabına İsrailoğullarından dört kişiyi anlattı. Bunlar -göz açıp yumuncaya kadar bir zaman dahi Allah’a asi olmadan- seksen sene ibadet etmişlerdi. Resulullah’ın (s.a.v.) Ashabı da bundan dolayı hayret etmişlerdi. Cebrail (a.s.) geldi ve:

“Ya Muhammed! Sen ve Ashabın, bu zatların göz açıp yumuncaya kadar kısa bir vakitte bile Allah’a isyan etmeden seksen sene ibâdet etmelerine hayret ettiniz. Allâhü Teâlâ sana bundan hayırlısını indirdi.” dedi ve “İnnâ enzelnâhü fî leyleti’l-kadr… (Biz, onu Kadir Gecesi’nde indirdik) (mealindeki) âyet-i kerîmesi ile başlayan Kadr suresini sonuna kadar okudu.

Resulullah Efendimiz (s.a.v) ve Ashab-ı Kiram çok sevindiler.

KADİR GECESİ’NDE NE YAPILIR?

Bu gece dört rekat Kadir Gecesi namazı kılınır:

1. rekatta: 1 Fatiha, 3 İnnâ enzelnâhü…,

2. rekatta: 1 Fatiha, 3 İhlas-ı Şerif,

3. rekatta: 1 Fatiha, 3 İnnâ enzelnâhü…,

4. rekatta: 1 Fâtiha, 3 İhlâs-ı Şerîf okunur.

Namazdan sonra:

1 defa, “Allâhü ekber Allâhü ekber, Lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber, Allâhü ekber ve lillâhi’l-hamd.”

100 “Elem neşrah leke…” suresi,

100 “İnnâ enzelnâhü…” Suresi,

100 defa da Resûlullâh Efendimizin Hz. Âişe vâlidemize öğrettiği “Allâhümme inneke Afüvvün Kerîmün tühıbbü’l-afve fa’fü annî” duası okunur ve dua edilir.

Mümkünse, bir de tespih namazı kılınır.

Mübarek Kadir Gecesini dolu dolu geçirmeniz dileğiyle, kalın sağlıcakla…

Selef-i salihin (Ashab-ı Kiram ve Tabiin) Efendilerimiz Ramazan orucu tutmak yahut hacdan dönmek gibi Salih bir amel işledikten sonra ruhlarını teslim etmeyi arzu ederler ve “Kim bu hal ile ölürse günahları bağışlanmış olur.” derlerdi.

Salihlerden bir zat Recep ayından önce hastalandı. “Ben Allahü Teala’ya vefatımı Recep ayına kadar tehir etmesi için dua ettim. Zira Allahü Teâlâ’nın bu ayda cehennemden azat ettiği kulları olduğunu işittim” dedi. Cenab-ı Hak onun duasını kabul etti ve o zat, Recep ayında vefat eyledi.

Muhakkak Recep ayı hayır ve bereket aylarının anahtarıdır. Ebubekir Verrak (rh.) dedi ki: Recep ayı ziraatın ekileceği, Şaban ayı sulanacağı, Ramazan-ı şerif ise ziraatın hasat edileceği aydır. Recep ayı rüzgâr, Şaban ayı bulut, Ramazan-ı şerif ise yağmur gibidir.

Sene ağaç gibidir. Recep ayı yaprak açma zamanı, Şaban ayı tomurcuk zamanı, Ramazan-ı şerif meyve verme zamanıdır. Müminler de bu meyveleri toplarlar.

Recep ayının Allah’ın ayı olması onun şeref ve faziletini gösterir. Haram aylardandır. Öyleyse onun hakkına riayet etmeli, onu ibadetlerle geçirmeli ve günahlardan sakınmalıdır. (Fezailüş-şühur vel-eyyam, Abdülgani Nablusi)

Bu ayda oruç tutmak tavsiye edilmiştir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:

“Recep ayından bir gün oruç tutan bir sene oruç tutmuş gibi olur. Kim Recep ayından yedi gün oruç tutarsa cehennemin yedi kapısı ona kapanır. Kim bu aydan sekiz gün oruç tutarsa cennetin sekiz kapısı ona açılır. Kim on gün oruç tutarsa Allahü Teala istediği şeyi muhakkak ona verir…” (Şuabül-İman, Beyhaki)

Allah, Recep Ayı’nı doya doya yaşamayı cümlemize nasip eylesin.

Ebul-Leys es-Semerkandi Hazretleri buyurdular:

Hiç bir şey öğrenemese bile ilim meclisinde bulunan kimsenin elde edeceği yedi fazilet:

1- İlim talebesinin elde ettiği sevabı alır.

2- Orada oturduğu müddetçe günahlardan muhafaza olunur.

3- Evinden ilim öğrenmek niyetiyle çıkarsa üzerine rahmet yağar.

4- İlim halkasında oturup o meclise rahmet ve sekinet indiği zaman kendisi de nasibini alır.

5- Alimi dinlediği müddetçe ona ibadet sevabı yazılır.

6- Dinlediğini anlamadığı için kalbinde bir sıkıntı ve üzüntü duyarsa bu üzüntü ve sıkıntı Allahü Teâlâ’nın “Ben, benim için kalplerinde kırıklık (üzüntü) olanların yanındayım” müjdesine kavuşmasına vesile olur.

7- Bu mecliste Müslümanların âlimlere izzet ve hürmetini, fasıklardan da yüz çevirdiğini görür ve kalbi günahtan ve günahkârlardan uzaklaşıp ilme ve âlime meyleder.

İşte bütün bu faziletlerden dolayı Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Salihlerin meclisine devam edilmesini tavsiye etmişlerdir.

Allah, cümlemize ilim meclislerinde bulunmayı nasip eylesin.

“Ya Resûlallâh! Ben içeriye girmeden siz girmeyiniz. İçeride zarar verecek bir şey varsa zararı, size değil bana dokunsun” dedi ve içeri girdi, süpürüp temizledi. İçeride yılan ve haşerâta ait delikler gördü. Ridasını çıkarıp yırtarak delikleri kapattı. Geriye iki delik kaldı. Onları da ayaklarıyla kapattı. Sonra Resûlullâh’ı (s.a.v.) mağaraya davet etti.

Resûlullâh Efendimiz (s.a.v.) içeriye girdi ve mübarek başlarını Hz. Ebubekir’in (r.a.) dizine koyup uyudular. Bu sırada bir yılan Hz. Ebubekir’in (r.a.) ayağını soktu. Resûlullâh’ı (s.a.v.) uyandırmaktan korkarak hiç hareket etmedi. Ancak Hz. Ebûbekir’in akan gözyaşları Resûlullâh’ın yanağına damladı. Resûlullâh (s.a.v.): “Sana ne oldu ey Ebûbekir!” buyurdular. “Anam babam sana feda olsun ya Resûlallâh! Yılan ayağımı soktu” dedi. Resûlullâh (s.a.v.) mübarek tükürüğünü yılanın soktuğu yere sürdüler, hiç acısı kalmadı.

İbn-i Abbas Hazretleri anlattı: Hazret-i Ebubekir mağarada iken çok şiddetli susadı. Peygamberimiz’e hâlini arzetti. Peygamberimiz (s.a.v.) ona: “Mağaranın başına var, oradan iç” buyurdular. Hz. Ebûbekir dedi ki: Mağaranın başına gidip orada baldan tatlı, sütten beyaz ve kokusu miskten daha güzel bir sudan içip döndüm. Bana “İçtin mi?” buyurdular, “Evet” dedim. “Ey Ebubekir seni müjdeleyeyim mi” buyurdular, “Evet, yâ Resûlallâh” dedim. Buyurdular ki:

“Muhakkak Allâhü Teâlâ cennet nehirlerine müvekkel meleğe: ‘Firdevs cennetindeki bir nehirden mağaranın başına su akıt, Ebubekir içsin’ diye emretti. Ben “Yâ Resûlallâh, benim Allah katında böyle mertebem var mı” dedim, “Evet, bundan da yüksektir. Beni Hak ile gönderen Allah’a yemin ederim ki seni sevmeyen kimse yetmiş Peygamberin amelini işlese dahi cennete giremeyecektir.” buyurdular. (Diyarbekri, Tarihul-hamis)