Ekonomik şartlar, bizi biraz yozlaştırsa da…

Bazı vasıflarımız körelse de…

Yine bu milletin kumaşı hastır.

Nerede mazlum görse elindekini paylaşır,

Zalimin karşısında kükrer.

Hinlik, cinlik bilmez.

Aldatmasın, şu anki uyuşukluk ve ölü toprağı atılmış hali…

Değerlerine basıldığını hissettiği gün tutamazsın.

Yedi düvele kafa tutar, gereğini yapar.

Yoktur dünyada eşi…

Bu milleti sayılar ya da istatistiksel verilerle anlayamazsın.

Bitti denilen gün, tekrar doğar.

Dün olduğu gibi bugünde böyle…

Kimse bu milletin üzerine hayal kurmasın.

Plan proje yapmaya kalkmasın.

Bu necip millet, pire için yorgan yakar.

Hürriyeti için şehitlik şerbetini koşarak içer.

Bizi anlayacak bir başka millet yoktur.

Biz, herkesi mum gibi eriterek aydınlatan bir milletiz.

Biz dünyayı besleriz, dünya bizi besleyemez.

Tarih, kahramanlıklarımıza şahit olmuştur.

Bugün bizi anlamayanlar, düne bir zahmet baksınlar.

Sabrımızı taşırmasınlar.

Dünya çökerken bu millet hala ayakta ise,

Krizler birbirini izlerken biz hala nefes alabiliyorsak,

Bu alınan duaların kredisidir.

Dünya bizi anlamasa da anlayan dostlarla mutluyuz.

Unutulmamalı…

Bu millet kıyamete kadar düşmanlarının hedefi olacaktır.

Bu cennet vatan, kirli ruhların hevesleri kursağında bırakmaya devam edecektir.

Aldığımız dualar bizleri bugünlere kadar getirmiştir.

Artık bizlerde bir şeyler yapmalıyız.

Geçmişin mirasını tüketmekten kurtulmalıyız.

Dua almış bu nesil, ataları gibi kendileri de iyi işler yapmalı…

Artık titreyip kendine gelmelidir.