Hatay-Dörtyol’umuzun çöreği gerçekten meşhur. Eskiden fırın diyorduk, şimdi modernleştik ekmek fabrikası diyoruz. Akşamları yanlarından geçerken, mis gibi çörek kokuları, Bayramın yaklaştığının habercisidir. Evde çörek yapmak bayağı zahmetli ve maharet isteyen bir iş. Ayrıca unu, mayayı, şekeri ve suyu ayarlamak önemli. Baharatını ayarlamak,bir başka önemli.Tavalar, tepsiler gelsin, çöreği fırına kim götürecek, fırında sıra var mı, sözleri tatlı telaşlar. Hamurun mayaya gelmesi çok önemli. Doğrusu, çöreği hazırlama ve fırına getirip götürme hayli zaman alıyor. Evde pişirenler oluyor. Kim ne derse desin, evde pişirmek fırında pişirmenin tadını vermiyor.

Birde enişte çöreği diyorlar, farklı biçimde ve içi cevizli. Bayramda gelen özel misafirlere ikram ediyorlar. Herkes ben güzel çörek yaparım diyor. Hangi türden olursa olsun, yapanın ustalığı çöreği yiyince ortaya çıkıyor. Son zamanlarda, hazır yapılıp ambalajlanmış çörekler, vitrinleri süslüyor. Bazı pasta formatındaki çörekler çok rağbet görmüyor. Kardeşim, çöreği yapanda gerçekten çok güzel yapıyor. Bakıyorum da, insanlarımız çöreği yerken şekerim var falan demiyor. Çöreğin makbulü, ağızda kolayca dağılan bayatladıkça lezzetli olandır. Afiyet olsun. Bayramınız şimdiden kutlu olsun. Haydi hayırlısı…