“Yürüyüşünde mu’tedil ol (mütevazı ve orta bir yürüyüşle yürü), sesini yükseltme, bağırma…” (Lokman suresi, 19. Ayet) buyurmuştur.

Çok konuşmaktan kaçınmalıdır. Zira çok söz yalansız olmaz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Çok konuşanın hatası çok olur. Hatası çok olanın günâhı çok olur. Günâhı çok olan kimseye de cehennem ateşi daha lâyık olur.”buyurmuşlardır.

Müslüman, her duyduğunu söylememelidir. Yoksa söylediklerinden dolayı günaha girer. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) “Duyduğu her şeyi söylemesi, kişiye günah olarak yeter.” buyurmuştur.

Konuşurken yavaş yavaş, tane tane konuşmalıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), herkes anlayabilsin diye tane tane konuşur, bir kimse mübarek ağzından çıkan kelimeleri saymak istese sayabilirdi.

Müslüman’a yakışan, istiğfarı, kelime-i tevhîdi (Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah) ve Peygamber Efendimize salevâtı çok okumaktır.

Söyleyeceği bir şeyi unuttuğu zaman Peygamber Efendimize salevât okursa, ya unuttuğunu hatırlar veya unutup da söyleyeceği şeyin sevabından daha çok sevab kazanır.

Bir şeyi unutmak istemeyen “Elhamdü lillâhi müzekkiri’l-hayri ve fâilihî.” duasını okumalıdır.

Bir şey söylediği veya söz verdiği zaman “İnşâallâh” demelidir. (Şerhu Şiratül-İslâm)