Karşılaştıklarında hidayet rehberi Resul-i Ekrem (s.a.v.) Efendimize: “Siz kimsiniz?” diye sordu. “Ben Muhammed bin Abdullah Resulullahım” buyurunca kelime-i şehadeti söyleyerek yanındakilerle birlikte tamamı iman ettiler.

Bu sebeple Büreyde (r.a.): “Allâhü Teâlâ’ya hamd ve sena ederim ki, bizler zorla değil de isteyerek Müslüman olduk” derdi. Ertesi gün Büreyde (r.a.):

“Yâ Resulallah, yanında liva (sancak) olmaksızın Medine’ye girmen münasip değildir” deyip başındaki sarığını mızrağının ucuna bağlamış, Medîne’ye girinceye kadar Liva-i Muhammedî ile yürümüştür. (Tecrid-i Sarih Terc.)

Büreyde Hazretleri Uhud Gazası’ndan sonra Medine’ye yerleşti ve bundan sonraki bütün harplerde Peygamberimizin yanında hazır bulundu. Hudeybiye’de Rıdvan Bey‘ati’nde de bulunmuştur. Sonra Basra’ya ve oradan gaza için Horasan’a gitti, Merv şehrine yerleşti ve hicretin 62. senesinde Merv’de vefat etmiştir. Horasan diyarında ahirete en son irtihal eden sahabidir. Nesli orada devam etti.

Hz. Büreyde’den rivayet olundu: Resulullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki: “Bir yerde vefat eden ashabım, kıyamet günü oranın halkı için, muhakkak önlerinden giden bir nur olarak diriltilir.”

Resul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v.), Büreyde ve Hakem bin Amr-ı Gıfari’ye: “Siz ikiniz doğu halkı için iki pınarsınız, doğu halkı sizin ardınızca mahşer meydanına gelirler” buyurmuşlardı. Nitekim ikisi de Merv’de vefat ettiler. (Üsdül-Gabe)