Gülmeyi unutan bir toplum haline geldik.
Kimse gülmüyor, daha doğrusu gülemiyor.
Gülme insana özgü bir meziyet…
Doğada hiç varlıkta olmayan bir özellik.
Madem bu bize verilmiş bir lütuf öyleyse niye cimrice kullanıyoruz.
Gülmek insanın ömrünü uzatıyor.
Doktorlardan sıkça duyarsınız şu kadar proteine bedel..
Kasları güçlendirir…
Herkes gülmenin faydasına inanır,
Ama uygulayamaz…
Babalar, başlamalı gülmeye…
Ailede gülme eksik olmamalı…
Toplum ne kadar çok gülerse hayat yaşanır olur…
İnsanlar, hayata pozitif bakabilirse mutluluk gölgeleri olur…
Birileri bizlere gülmeyi unutturmaya çalışıyor.
Gülmeyi unutan bir insan üretmeyi unutan insandır.
Gülen adam etrafına neşe ve mutluluk katar…
İnsanların ömrü uzar, her olumsuzluktan bir hayır arar…
Güzel düşünen güzel yaşar, güzel yaşayan güzel ölür, güzel ölenin ruhu güzel yerlerde konaklar…
Öyleyse bu toplumu değiştirmeye kendimizden başlayalım.
Güzel söz ve tebessümü eksik etmeyelim.
Her şeye ama her şeye güzellikle bakalım, öfkeyi kini unutalım
Belki de birbirimizi son kez göreceğimizi unutmayalım.
Bakın her gün ne dostlarımız anice aramızdan ayrılıp gitmekte…