Payas Kadın Girişimcileri Eğitim ve İstihdam Sağlama Derneği tarafından Anneler Gününe Özel düzenlenen programda Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Süleyman Yılmaz “Aile ve Değerler Eğitimi” konulu bir söyleşi yaptı.

Payas Kaymakamı Hakan Kılınçkaya’nın eşi Şenay Kılınçkaya, önceki dönem Belediye Başkanları, Hatay Yörük Avşar Türkmenleri Dayanışma Derneği Başkanı, yerel siyasi temsilciler, eğitim liderleri, öğretmenler, sivil toplum kuruluşları mensupları ve günün özel misafirleri annelerin yer aldığı söyleşinin açılış konuşmasını dernek başkanı Gökçen Görenli Durna yaptı. Söyleşisine, kadını önemli kılan annelik vasfı ve şefkati olduğunu, anneyi özel kılan ise evlat gibi önemli bir emaneti üstlenmesiyle “Cennetin ayaklarının altına serilmesi” olduğunu belirterek başlayan Profesör Yılmaz şunları söyledi;

“Çocuk bizim kutsal emanetimiz ve bu emanet, ebeveyn, okul ve sosyal çevre üçgeninde hayata hazırlanıyor. Ebeveyn olarak çocuğun ilk ve en tesirli öğretmeni annesidir. Çocuğun zihinsel ve duygusal gelişimine ilk önce ebeveyn, daha sonra eğitimciler tanık olur. Onların kendine ve topluma faydalı birey olması bu tanıklığa bağlıdır. Bunun için ebeveyn önce kendisini geliştirmelidir, kendisini geliştiremeyen çocuğunu geliştiremez. Ebeveyn akademik ve ahlaki eğitim hususunda biri birine tercih yapmamalı. Akademik başarısını önemsediği gibi ahlaki ve insani başarısını da önemsemelidir. Çocuklarımızın hata yapmasına, hayatı tecrübe edinmesine, hatta itiraz edebilme kabiliyetinin gelişmesine müsaade etmeliyiz. Tecrübe yanlışlarla, öz güven itirazlarla kazanılır. Onları bastırıp, sansürlememek gerekir. Bırakalım, hayatı türbinlerden seyirci olarak değil, sahada aktif oyuncu olarak yaşasınlar. Çünkü hayatın provası, tekrarı yoktur. Bize düşen hedeflere ulaşırken karşılaşabileceği engeller hususunda rehberlik etmektir. Hayatlarını kendi isteğimize göre yönlendirmek değil. Çocuklarımızı eğitirken, Japonların eğitim uygulamasında olduğu gibi milli ruh patlamasını sağlamak gerekir. Böyle bir patlamayı en iyi sağlayabileceğimiz ortam Çanakkale Ruhudur. Bu nedenle yerel yönetimlerin okul çağındaki çocukları Çanakkale’deki ruha şahitlik etmesi için Çanakkale gezileri düzenlemeleri oldukça önemlidir. Milenyumla birlikte, elimizde teknoloji bağımlısı, etrafından izole olmuş, değerleri kaybolmaya yüz tutan, nemelazımcı, duyarlılık sınırı düşük bir Z kuşağı var. Bu kuşağın mensuplarını kaybetmemek için ebeveyn ve okula büyük ödevler düşmektedir. Teknolojik gelişmeyi lehte ve dozajında nasıl kullanabileceği hususunda planlar yapmalıyız. İmkânları yerinde kullanabilecek bu kuşaktan başarı hikâyeleri yazmak elimizdedir. Onları küçümsemeden adam yerine koymalıyız. Adam yerine koyulmayan bir çocuktan ileride adamlık bekleyemeyiz. Harvard’ta yapılan 75 yıl süren sosyal araştırmada; Mutlu, sağlıklı ve huzurlu bir hayatın reçetesi, kurulan sağlıklı sosyal ilişkilerde yatıyor. Çocukları sanal ortamın yalnızlığına bırakıp, asosyal bir hayata terk etmeyelim.”

Söyleşisinde mültecilere de değinen Profesör Yılmaz, mülteciler ve onların eğitimi hususunda yeterli planlama ve gerekli tedbirler alınmasa, bir taraftan uluslararası başarı grafiğimiz düşerken, diğer taraftan bu ortamdan terör örgütlerine ve uyuşturucu tacirlerine genç bir kitle akışı kaçınılmaz olur, dedi.

Söyleşi sonunda katılımcıların sorularını cevaplayan Profesör Yılmaz’a Kadın Girişimcileri Eğitim ve İstihdam Sağlama Derneği Başkanı Gökçen Görenli Durna tarafından teşekkür çiçeği takdim edildi. Profesör Yılmaz’ın kitaplarını imzaladığı kokteyl ile program sona erdi.

Anne ve babaların en büyük sevinç ve hüznü yetiştikleri yavrularından görmüşlerdir.

Çocuksuz bir ev bir toprak gibidir. Dünya’ya gelen her çocuk geldiği ailenin mutluluk katsayılarını artırmış, ailelerin yüzlerinde güller açmıştır.

Gel zaman git zaman bu masum yavrular iyi yetiştirilmezse her biri bir canavar, psikopat ve en adi yaratık olur. Dünyayı hem kendine hem de çevresine dar eder. Umutlar yerine yeis ve karamsarlığa bırakır.

Anne ve babalar, dünyanın en kolay kandırılan varlıklarıdır. Anne ve babasını ikna edemeyen çocuk yoktur. Kızlar babalarını, erkeklerde annelerini iki damla gözyaşı ile yola getirirler. Olmazları oldururlar, hak etmedikleri her şeyi yaptırırlar.

Bizi biz yapan değerler bu toplumun mayasıdır. Onlardan uzaklaşmadan modern çağın getirdiği pedagojik ve kültürel değerler de hayatın içine tanıtılmalıdır

Biz bu toplumun aksaklarından bahsediyorsak önce kendi evimizden başlamalıyız. Hatalarımızı düzelten kuralları tavizsiz uygulamalıyız.

Ödül ve başarı metotlarını kendimizden başlayarak her kademede uygulamalıyız.

Bu kararlı tutum çocuklarında prensipli ve disiplinli olmasını sağlayacaktır.

O zaman ne mi yapmalıyız?

Çocuklarımızın bize emanet oldukları unutulmamalıdır.

Onlara bırakılacak en güzel mirasın eğitim olduğu akıldan çıkartılmamalıdır.

Eğitim ve öğretim hayatında kaliteli olmaları için gerekli hassasiyeti göstermeli…

Doğdukları gündeki sevgi ve masumiyetlerinin ömür boyu korunması için onların ahlaktan erdemli ve dini değerlerle mücehhez yetiştirmeliyiz.

İnsani yönü ağır basan, fani işlerin peşinde gitmeyen bir nesil bırakmaya çalışmalıyız.

Güzel ahlaktan daha güzel bir miras var mı?

Onlara bugün ne verirsek yarın kaşığımızda onu görürüz.

Çocuklarımızın ders başarılarına göre sevgi yapılmamalıdır.

Kıstas insani değerler olmalıdır.

Emanetlerimize yeterince eğilirsek onlar topluma pozitif enerji verirler.

Bizden sonra bizlerin kulakları güzel çınlayacaksa bu ancak bizden sonra gelecek nesil ile mümkündür.

Anne baba sadece fiziksel ihtiyaçlarını gidermekle görevini yapmış olmamaktadır.

Manevi yönünü gerekli gıdalarla doldurmazsak tek kanatlı kuş gibi olur.

Çocuk sendeler, engelleri aşamaz, yollarda telef olur, problemi çözemez ve problem kendisi olur.

Her ebeveyn yetiştirdiği yavruları topluma faydalı işler yaparsa, o toplumdan dua alır, yüzü güler, ömrü uzar…

Anne babalar, çocuklarını dört başı mamur yetiştirmelidir. Bütün bilgi ve tecrübesini onlara aktarmalı ki bir ömrünün tecrübesi heba olmasın.

Hayattaki en büyük dayanak anne babalardır. Onlar çoğunlukla yaşarken kıymetinin farkına varılmaz. Onlar uçup gidince farkı hissedilir, yeri doldurulamazlar.

O anne baba ki, çocuğa güzel örnek olmuşsa iki dünyada da mesut ve bahtiyar olur.