“Ey İbn-i Avf, atına bin ve şöyle seslen: ‘Haberiniz olsun, cennet mü’minden başkasına helal değildir. Namaz için toplanınız.” buyurdular.

Ashab-ı Kiram toplandılar. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), imam olup namaz kıldırdı. Sonra ayağa kalkıp buyurdular ki: “(Ey ümmet ve Ashabım), sizden biriniz koltuğuna yaslanır da Allahü Teala Hazretlerinin Kur’ân-ı Kerim den sadece herkese zahir olan (herkesin anlayabileceği şeyleri) haram kıldığını, onlardan başka haram olmadığını mı zanneder!

İyi biliniz ki, vallahi muhakkak ben (başkalarının Kur’ân-ı Kerim’den anlayıp çıkaramadıkları) pek çok emirleri tebliğ eyledim. Allâh’ın kitabından alarak size pek çok şeyleri emrettim, pek çok şeylerden de nehyettim ki onlar Kur’ân’da açıkça yasaklananlar kadardır veya daha ziyadedir.

Bilmiş olunuz ki muhakkak Cenâb-ı Hak, ehl-i kitabın Yahudi ve Hıristiyanların evlerine izinsiz girmenizi, çoluk çocuklarına eziyet etmenizi ve üzerlerine düşen vazifeleri eda ettikleri (vergi ve haraç verdikleri) takdirde mallarını ve hatta meyvelerini yemenizi helal kılmadı” (Sünen-i Ebi Davud)

Âlimlerin en hayırlıları da ümmetime en merhametli olanlarıdır. Biliniz ki muhakkak Allâhü Teâlâ bilenin bir günahını bağışlamadan önce bilmeyenin kırk günahını bağışlar. Biliniz ki muhakkak merhametli âlim, kıyâmet gününde yıldızlar gibi her tarafı aydınlatan nur ile gelir.

“Muhakkak cehennemde bir değirmen vardır ki (ilmiyle amel etmeyen) kötü âlimleri öğütür.”

“Cennetliklerden bir topluluk cehennemliklerden bir topluluğa uğrarlar ve:

Neden cehenneme girdiniz. Hâlbuki biz cennete ancak sizin öğrettiklerinizle girdik” derler.

“Biz size onu emreder, lâkin kendimiz işlemezdik” derler.

Hz. Ali (k.v.) buyurdu:

“İlim ameli çağırır. Eğer gelirse ne âlâ, gelmezse ilim de gider.”

Bişr-i Hâfî (k.s.) buyurdular: “İlim onunla amel eden için güzeldir. Kim ilimle amel etmezse ona, onun kadar zarar verici birşey olmaz.” (Zemmu men lâ ya‘melü bi-ilmihî, İbn-i Asâkir)