26 Ağustos 1071 tarihinde Malazgirt’te Büyük Selçuklu Devleti ile Bizans İmparatorluğu arasında meydana gelen ve Selçukluların mutlak zaferi ile sonuçlanan Malazgirt Meydan Muharebesi, gerek Türk gerek İslam gerekse dünya tarihi açısından kısa ve uzun vadede belirleyici sonuçların ortaya çıkmasına neden olmuştur. Savaştan sonraki on yıl içerisinde Müslümanlar, Anadolu’nun Batı uçlarına kadar ulaşmış ve 1075 yılına gelindiğinde İznik merkezli Türkiye Selçuklu Devleti’nin temelleri atılmıştır. İslâm dünyasında Selçuklu sultanlarının liderliğini üstlendiği yeni bir devir açılırken, Bizans İmparatorluğu da 1453 yılında İstanbul’un fethine kadar devam edecek olan bir çözülme dönemine girmiştir.

Günümüz sınırlarına göre Malazgirt, Muş’ta yer almaktadır. Konum olarak Van, Ağrı, Erzurum, illerinin ortasında bulunur. Malazgirt ilçesi il merkezine karayolu ile uzaklığı 137 km olup, merkeze en uzak ilçe durumundadır. İlçenin yüzölçümü 1534 km2 olup, düz bir alana kurulmuştur.

Anadolu’nun aziz milletimizin anavatanı haline gelmesine vesile olan, Malazgirt Zaferi’nin yıl dönümünü kutluyorum.

Hatay Gastronomi Evi, resim yapmayı çok seven çocukları 30 Ağustos Zafer Bayram için resim
yapmaya davet ediyor.
Hatay Gastronomi Evi, 30 Ağustos Pazar günü gastronomi evinde gerçekleştirilecek resim sergisinde
sergilenmek üzere yetenekli çocukların 30 Ağustos Zafer Bayramı için yapacakları resimleri bekliyor.
Resimlerini paylaşmak isteyen çocukların, 24 Ağustos Pazartesi gününe kadar yapacakları A3
boyutundaki resimleri #HatayGastronomiEvindeResimSergisi hashtagi ile İnstagram’da
paylaşmaları gerekiyor.
Hatay Gastronomi Evi’nde düzenlenecek olan sergi programı ise şöyle:
30 Ağustos Pazar günü saat 17.00’de sergi açılışı,
17.30 – 18.30 saatleri arasında bayrak dağıtımı ve müzik dinletisi,
18.30- 19.30 saatleri arasında kokteyl.

Hatay ‘da Merrah geleneği yaşatılıyor.

Hatay Kırıkhan çobanları Merrah kültürünü hala devam ettiriyorlar.

Suriye –Kırıkhan sınır köylerinde yüzyıllardır devam eden merrah kültürü birkaç köyde genç kuşak çobanlar tarafından günümüzde de yaşatılıyor.

Çobanların en büyük yardımcısı ve koyunların önderi olan bu koyunlar, özenle eğitilerek, sürünün eşeğine bağlı hale getiriliyor. Çobanlar merrah olacak kuzuları, annelerinin  ve babalarının cinsine göre doğumdan itibaren seçerek, bunları birer evlat gibi özenle besleniyor. Torbalarında taşıdıkları, arpa ve mısırla yemliyorlar. Bunları eşekle yaşamaya alıştırıyorlar. Adeta eşekle özdeşleşiyorlar. Koyun sürüsü de bunlara alışıyor. Çocban eşeğe ,eşek merraha ,merrah ta koyunlara başlı bir şekilde zincirleme olarak çobanlık mesleği zevkli bir şekilde devam ediyor.

Kırıkhan Mecco Mahallesinde çobanlık yapan Mehmet Erden, merrahın özelliklerini şöyle anlatıyor.

Koyunlarımız ,için bizim için en değerli olan merrahlarımızdır. Bu merrahlar, sadece kendi eşeğini bilir, kendi çobanını bilir. Çoban olsun olmasın fark etmez .Kendi eşeğini tanırlar, eşeğini bırakmazlar.

Her kuzudan merrah olmaz.Her koyunun kuzusu da merrah olmaz. Annelerinden seçiyoruz, babalarından seçiyoruz.Çanlarını kendilerine göre ayarlıyoruz, boynuzlarını kesiyoruz. İğdişliyoruz. Bize ,koyunlarımıza uyum sağlıyorlar. Arkadaşımız dostumuz gibi yaşayıp gidiyoruz bunlarla dedi.

Aksaray Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Süleyman Yılmaz 23 Nisan İlkokulunda öğretmenin Şehriban Çıtak’ın davetiyle 4. sınıf öğrencilerinin misafiri olarak, minik bedenlerin büyük yürekli öğrencileriyle “Bireysel ve Toplumsal Ödevlerimiz” konusunda söyleşi gerçekleştirdi. Profesör Yılmaz’ın konuyla ilgili örnekler vererek soru-cevap şeklinde geçen söyleşide şunları paylaştı; “İçinde bulunduğumuz toplum bizlere çeşitli ödevler yüklemiştir. Bu ödevlerimizin hem kendimizi ilgilendiren, hem de toplumumuzu ilgilendiren kısımları vardır. Öğrenci olarak bizlere düşen en öncelikli ödevimiz, eğitimli ve kültürlü bireyler olmamızdır. Eğitim sistemimizin amacı biz öğrencilerin gelecek adına, iyi insan, iyi vatandaş, iyi üretici ve iyi tüketici olmamızı sağlamaktır. Okullarımız bu amaç için ortak eğitim mekânlarımız, öğretmenlerimiz ise bunları sağlayacak profesyonel şahsiyetlerdir. Bu sıraladıklarımızı açarsak; iyi insandan kasıt, okullarımızın sunduğu imkânlarla alanında kendisini iyi yetiştirmiş, sorumluluğunun bilincinde insandır. İyi vatandaş ise, toplumsal haklarını ve sorumluluklarını bilen insandır. Bilgi, görgü ve birikimini, toplum ve insanlık adına faydalı olarak kullanır. İyi üretici, insanın mesleki olarak yapması gerekeni en iyi şekilde yapması, verimli olması ve kaliteli ürün ortaya koymasıdır. İyi tüketiciden kasıt, bilinçli tüketici olmasıdır. Kaynakların sınırlı olduğunu düşünerek, kullandığı her şeyi iktisatlı ve israf etmeden kullanmasıdır. Elektrikte, suda ve diğer tüketilen kaynaklarda israftan kaçınmasıdır. Bu bilinçle yetişen öğrenciler, evinde, okulunda veya meslek hayatında tutumlu olur ve sahip olduklarını dikkatli kullanır. Öğrenci olarak kazanmamız gereken bireysel alışkanlıklarımız olmalı; bunlar temizlik alışkanlığı, dengeli ve sağlıklı beslenme alışkanlığı, kitap okuma alışkanlığı şeklinde sıralanabilir. Başarılı olmak istiyorsak, sabırlı olmak ve çaba göstermek zorundayız. Hiçbir başarı tesadüfen insanları bulmaz. Bu nedenle, bireysel ve toplumsal olarak gelişmek ve başarılı olmak istiyorsak mutlaka kitap okumalıyız. Kitap bizim, bilgimizi, görgümüzü, kültür seviyemizi geliştirecektir. Okulumuzda derslerimizde başarılı olurken aynı zamanda ahlaklı olmalıyız ve temel değerlerimizi bilmeliyiz. Bunlar nelerdir? Bunlar; sevgi, saygı, doğruluk, dürüstlük, eşitlik, hak gözetme, misafirperverlik, vatanseverlik, yardımseverlik, vefa ve empati şeklinde sıralanabilir.”
Söyleşinin sonunda Profesör Yılmaz, sorduğu genel kültür sorularına cevap veren öğrencilere ve öğretmen Şehriban Çıtak’a öğretmenler günü adına imzalı kitabını hediye etti.

Hatay’ın çeşitli ilçelerinde yaylalarda çobanlık yapan küçükbaş hayvan yetiştiricileri, yaşam kültürlerini hala canlı tutmaya devam ediyorlar.

Elektriktiriğin olmadığı, derme çatma kulübelerde yaşayan yaylacılar, sabahın alaca karanlığında kalkarak işe koyuluyorlar.

Çoluk çocuk hep beraber girdikleri davar ağılında kimisi keçi sağarken, kimisi de davar yemliyor. Çobanın azığını hazırlayan ev hanımı, çobanı uğurladıktan sonra eline çalı süpürgesini alarak ağılı süpürmeye başlıyor. Evin büyükleri ise süpürülen zibilleri, uygun bir yere iskif ediyorlar.

Ahırda, keçilerinin yanında iki üç saatlik hızlı ve tempolu bir çalışmanın ardından ancak kendi ev işlerine sıra geliyor.

Bir gün öncesinden ısladıkları çam ağacından yapılmış tahta yayıklarının başına geçen evin hanımı, büyük bir zevkle yayık yayıyor. Yayıktan çıkardığı taze tereyağını saçta pişirdiği sıcak ekmekle yapığı dürümün yanında bir bardak soğuk ayranla ,sabah yorgunluğunu üzerinden atmaya çalışıyor.

Teknolojinin getirdiği bazı imkanlardan yoksun olarak, yaşamlarını devam ettiren yaylacılar, hallerinden oldukça memnunlar.

Şehrin yoğun ve sıkıcı ortamından uzak, sakin ve huzurlu bir ortamda yaşamanın izleri ,yüzlerinde gözüküyor.

Belen – Kıcı Apışkaya Yaylasında mutlu ve neşeli bir şekilde yayık yayan Fatma BÖRÜ,

“Yayık yaymaktan oldukça zevk aldığını belirterek, birazdan çocukları ile huzurlu bir şekilde kahvaltı yapacağını söyledi.

Apışkaya Yaylacıları

Unutulmaya yüz tutmuş zengin kültürümüzü yaşatmaya devam ettirdiklerini belirterek,yollarının yapılmasını ve hattı bulunan elektriğin evlerine bağlanmasını yetkililerden istediler.

Aksaray Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Süleyman Yılmaz’ın Milenyum Çağının Unutulan Gerçeği; “Şahsiyet ve Değerler Eğitimi” kitabı ikinci baskıya girdi. Şahsiyet ve Değerler Eğitimi kitabı ile ilgili değerlendirme yapan Profesör Yılmaz şunları söyledi, “Eylül 2016’da yayınlanan kitabımız toplumsal hayatta küllenmeye yüz tutan değerlerimizin yeniden neşv-ü nema bulması için isabetli bir çıkış oldu. Yayının ertesinde çeşitli illerden, ilçelerden, üniversite, Milli Eğitim ve Sivil Toplum Kuruluşlarından konuyla ilgili konferans, seminer, söyleşi ve televizyon programlarına davetler alındı. Kadim bir medeniyetin devamı, kültürel mirasçısı olan ülkemizde bizi biz yapan değerleri güncellemek ve bunun karşılığında görülen canlı ilgi bizim için büyük bir memnuniyet kaynağı oldu. İlk baskıda 2.000 adet satıştan sonra yeni kapak yüzüyle ve genişletilmiş içeriğiyle 2. baskıya giriyor olmamız yapılan işin, çıkarılan çalışmanın güzelliği açısından haklı gururumuz oldu.”

Profesör Yılmaz, Vize Yayıncılık tarafından 2. baskıya girecek kitabının, Eylül 2017’den okuyucularıyla buluşabileceğinin müjdesini verdi.

Ana, varsa hayat var…
Ana, varsa gelecek var.
Ana yokluğunda karalar bağlanır,
Ana, iki dünyada mutluluktur…
Ana, hayat sevincidir.
Ana, sırdaştır.
Ana, en güvenli sığınaktır.
Ana, yokluğa dert varlığa neşedir…
Ana, duaların merkezidir.
Ana, karşılıksız vermenin diğer adıdır.
Ana, gözünü kırpmadan evladına can veren kutsal varlık…
Ana; rengi, dili, dini şefkat olandır…
Ana, dünyanın tadıdır…
Ana, babaların baş tacı…
Ana, dünyanın merkezi…
Ana, limitsiz fedakârlığın tarifidir…
Ana, uzun yolları kısaltan bir merhamet merkezidir…
Ana, en kutsal melektir.
Ana, en büyük mürebbiyedir…
Ana, çözümdür.
Ana, güzelliklerin reyhasıdır.
Ana, dünyadaki her şeyin kalbidir.
Ana, güçlü olursa, toplum güçlü olur.
Ana, başların tacı gönüllerin ilacıdır…
Ana, yokluğu var eden sanatkârdır.
Ana, peygamber duası alan bir huridir.
Ana, yoluna güller dökülen bir sultandır.
Ana, yardır.
Ana, sevgidir…
Ana, hayatı yaşatandır.
Ana, hayata tat aldırandır.
Ana, mutluluğun tarifidir.
Ana, kandır, candır, yaratanın en mükemmel eseridir.
Ana, en iyi dosttur.
Ana, emeğinin karşılığını almayandır.
Ana, her şeyi sezendir.
Ana, sevgi ve şefkat, babada koruma ve yardımın adıdır.
Ana, biridir, iridir, diridir…
Ana, karakışları bahara çeviren bir melektir…

İstanbul’un fethinden sonra mahkumları serbest bırakan Fatih Sultan Mehmet Han’ın huzuruna, zindandan çıkmak istemeyen iki papaz getirilir. Bunlar Bizans İmparatoru Kostantin’e adaletli olmasını söylediklerinden dolayı zindana atılmış ve “Böyle adaletsiz bir dünyada içerisi dışarısından daha rahat” deyip hapisten çıkmamaya yemin etmişler. Sultan Mehmet onlara der ki: “Memleketimizi geziniz, Müslüman hakimlerin ve Müslüman halkın davalarını dinleyiniz. Bizde de sizdeki gibi adaletsizlik ve zulüm görürseniz hemen gelip bana bildiriniz ve siz de uzlete çekilmekte haklı olduğunuzu ispat ediniz!”

Bu teklifi kabul eden iki papaz Bursa’da şöyle bir davaya şahit olmuşlar:

Bir Müslüman, bir Yahudi’den at satın almış. Ancak ilk akşam atın hasta olduğu belli olmuş. Müslüman, sabah erkenden Bursa kadısına gelmiş, fakat kadı dairesinde yokmuş. Bir müddet bekleyen dâvâcı, kadının geleceğinden ümidini kesip gitmiş. At ikinci akşam ahırda ölmüş. Bursa kadısı bu haberi duyunca mağdur olan at sahibine: “Mademki, atın elinizde ölmesine benim vazife başında olmayışım sebep oldu. Atın bedelini ben veriyorum” demiş.

Papazlar, İslâm kadısının bu derece adil kararı karşısında hayretler içinde kalmışlar. Başka yere gitme ihtiyacını duymadan hemen İstanbul’a gelmişler. Fatih Sultan Mehmet Han, huzuruna çıkan papazlara:

“Ne gördünüz, anlatın.” demiş. Papazlar:

“Yüce padişahımız tarafından eyaletlerde kurulan mahkemeler dahi İstanbul’da kurulan mahkemeler gibi adalet icra ediyorlar. Bundan sonra biz zindana girmeyeceğiz. Çünkü sizde böyle adalet tatbik edildikçe, Müslüman olmayanların dahi zulme uğramayacağına inanmış bulunuyoruz” deyip Müslüman olmuşlar.

Fatih Sultan Mehmet Han’a Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun.